|
Titel: Fora & Fauna 2013 Esther Gerritsen als tweeblaarkanniedood, Ann Meskens als stofzuiger, Ike Kamphof als twee badkonijntjes, Maria Barnas als huiszwam, Vrouwkje Tuinman als naaktslak, Bianca Stigter als spermatozoïde, Tamar Stellingals cyborg bij, Paulien Cornelisse als gistcel, Jannie Regnerus als grutto, Vincent Bijlo als rhinovirus, Bram Esserals patatduif, Patrick van Veen als chimpansee, Atte Jongstra als bokking kipper, Matthijs van Boxsel als Stier van Potter, Bart Knols als mug en , Gerbrand Bakker als schaap. fotografie: Richard de Bruijn, Roos Koole & Wiesje Peels vormgeving: Rosé de Beer design: Rosé de Beer Project gerealiseerd op uitnodiging van stichting Niet Normaal met financiële steun van het Mondriaanfonds. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
DEN HAAG – Egocentrisme en menscentrisme tieren welig op sociale media en op internetfora. Mensen denken dat ze het voor het zeggen hebben, terwijl de rollen regelmatig ook omgedraaid zijn. Zo wist een mug het Taiwanese nieuws stil te leggen door in de keel van de nieuwslezeres naar binnen te vliegen, verraadde een andere mug een Finse autodief door zich vol te zuigen met diens bloed. In de gemiddelde mond van een mens zitten meer dan 7 miljard bacteriën. Wordt het niet tijd dat we hen aan het woord laten? Ter promotie van een meer symbiotische relatie tussen mens, dier en ding nodigde Sjaak Langenberg 16 biologen, filosofen en schrijvers uit voor een schrijversestafette op Facebook en Twitter. Fora & Fauna, de titel van het project, verwijst zowel naar internetfora als de planten- en dierenwereld. Fora & Fauna was onderdeel van de tentoonstellingsmanifestatie Ja Natuurlijk in en rond het GEM/Fotomuseum Den Haag. Esther Gerritsen, Paulien Cornelisse, Bart Knols, Maria Barnas, Vincent Bijlo, Gerbrand Bakker, Ann Meskens, Vrouwkje Tuinman, Bianca Stigter, Matthijs van Boxsel, Atte Jongstra en Jannie Regnerus kropen in de huid van een mug, een naaktslak, huiszwam, een stofzuiger, een spermatozoïde, een patatduif, een grutto, de stier van Potter of de oeroude plantensoort Tweeblaarkanniedood om vanuit dat perspectief de actualiteit te bevragen en de discussie over de relatie tussen cultuur en natuur op scherp te zetten. Tweeblaarkanniedood (Esther Gerritsen) kreeg veel vragen van volgers. Het leverde levendige discussies op over sterfelijkheid en de verhouding tussen plant en mens: 'Ik word niet serieus genomen als ik klaag over mijn sterfelijkheid. Maar ik ben evengoed bang voor de dood over 2000 jaar. Of morgen.' Filosofe Ann Meskens discussieerde 'als stofzuiger' met haar volgers over de verhouding tussen mens en ding: 'Waarom 'aaien' we onze smartphones en tablets wel en onze stofzuigers niet?' Maria Barnas moest als huiszwam meteen vol in de verdediging, omdat een volger die zelf last had gehad van huiszwammen het onbegrijpelijk vond dat Maria de esthetiek van deze overlast bezorgende soort in poëtische tweets beschreef. De offline presentatie van Fora & Fauna in het GEM bestond uit 16 analoge door fietskettingen aangedreven 'tablets' met een selectie uit de tweets en Facebookberichten. Zo gaf het project Fora & Fauna niet alleen online commentaar op de sociale media mores, maar ook offline gaven de "scrollapparaten" commentaar op de virtuele wereld. Fora & Fauna was tevens een onderzoek naar het grensgebied tussen kunst en communicatie. Daartoe werd er intensief samengewerkt met communicatie en pr-medewerkers van Ja Natuurlijk. Het was een autonoom project dat op een inhoudelijke manier indirect als 'promotie' voor de tentoonstelling fungeerde. Rosé de Beer ontwierp de huisstijl voor het project. LinksFora & Fauna op Facebook Pres:De Volkskrant: Kan een naaktslak de wereld redden? |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||